«

»

Projekt tabernakulum i grupy rzeźbiarskiej do kościoła św Andrzeja Boboli w Bukownie

I. Opis ;
Kościół posiada bardzo konsekwentnie prowadzone wnętrze o charakterze modernistycznym co podkreślone jest geometrycznym układem ścian oraz trapezowym oddzieleniem nawy od prezbiterium. Konsekwentnie prowadzony wystrój odnosi się również do drogi krzyżowej, ambony, chrzcielnicy, mensy ołtarzowej, oświetlenia, ławek czy prospektu organowego. W prostokątnej ale lekko zagiętej łukowo ścianie ołtarzowej prezbiterium, umieszczony jest drewniany krucyfiks stanowiący główną dekorację ściany ołtarzowej. Mimo polichromii, ściana ołtarzowa zdaje się być pusta i nieco surowa. Nie poprawia tego wrażenia, obecne tabernakulum, umieszczone w drewnianej obudowie i całkiem słusznie Parafia dąży do wzbogacenia estetyki kościoła o nowe tabernakulum.

Wygląd obecny wnętrza kościoła

 

Fragment ściany ołtarzowej z obecnym tabernakulum.

II. Opis ideowy;
W założeniu projektodawców, wnętrze wymaga wprowadzenie elementów zwiększających emocje przy równoczesnym zachowaniu modernistycznej geometryczności wnętrza kościoła. Wymagało to zaprojektowanie elementów podkreślających geometryczność całego założenia estetycznego a jednocześnie odwołania  się do zrozumiałej i czytelnej symboliki chrześcijańskiej. Zaproponowaliśmy krzyż i serce a w sferze wymowy emocjonalnej i symboliki sakralnej,  podkreślenie wagi oddawania czci Najświętszemu Sakramentowi w umieszczeniu wyraźnego gestu miłości i uwielbienia.

Zaprojektowaliśmy trzy elementy składające się na zwartą kompozycję; tabernakulum, półki pod tabernakulum i grupy aniołów.

Tabernakulum o kształcie koła ma mieć ozdobne drzwi w kształcie ryzalitowego krzyża greckiego o trzech geometrycznych załamaniach. Pod nim umieszczona półka o kształcie wycinka sfery wykonana z marmuru. Kompozycji towarzyszą dwa symetryczne anioły, które wyrzeźbione w geście pokory i miłości, adorują Najświętszy Sakrament. Ów gest  podkreślają  skłon głów i gest dłoni dotykających serca. Jednocześnie anioły podtrzymują drugą ręką półkę pod tabernakulum. Powoduje to scalenie trzech niezależnych elementów w jedną grupę kompozycyjną. Grupa w obrysie zewnętrznym układa się w kształt serca. Ponieważ w kościele znajduje się monstrancja wzbogacona o fazowane szkło, zaproponowaliśmy, żeby owal tabernakulum był opisany kolistą, zakończoną ukośną fazą, taflą szklaną, która ma kierować wzrok ku centralnemu krzyżowi oprawiając go   tak jak rama, która wzbogaca obraz.

Anioły mają mieć zgeometryzowany modelunek nawiązujący do rzeźby modernistycznej (grupa z Kościoła jezuitów w Krakowie dłuta X. Dunikowskiego czy kompozycje Wojciecha Durka z kościoła w Sułoszowej i Ołtarzewie). Linie kompozycyjne układają się w rytmy owalne okalające tabernakulum. Napięcie emocjonalne ma budować zestawienie ich z prostokątną geometrią krzyża. Symetrię kompozycji mają podkreślać dwie lampki światła wiecznego umieszczone nad aniołami.

Wojciech Durek Ołtarzewo

 

III. Wymiary;
Grupa zamyka się w wymiarach 220 cm wysokości, 200 cm szerokości, 50 cm głębokości. Kompozycja zaczyna się ok 20 cm nad posadzką podłogi i kończy na ok 240 cm. Wymiary zewnętrzne tabernakulum; 55 cm średnicy i głębokości ok 60 cm częściowo wpuszczonego w ścianę tak aby część wypuszczona przed ścianę nie przekraczała 25 cm. Wymiar wewnętrzny tabernakulum; 45 cm głębokości, i średnicy wewnętrznej 45 cm. Wymiary półki pod tabernakulum 110 cm długości, 50 cm maksymalnej szerokości, 40 cm maksymalnej wysokości. Poziomą osią kompozycji jest krawędź półki, której wysokość uzgodniono na 120 cm (względy użytkowe).

 

IV. Kolorystyka;
Tabernakulum złote, złocenie galwaniczne, półka kamienna z marmuru białego z przeżyleniami lub barwniejszego i cieplejszego perłowego onyksu, anioły  z brązu polerowanego a zatem delikatne lecz widoczne zestawienie złota i brązu. W drugiej wersji proponowane anioły wykonane ze stiuku, w delikatnej polichromii wprowadzającej blade błękity i cielistość.

 

Wymiarowanie projektu (w cm)